[ Leksykon ] [ JavaScript ] [ Tablice ] [ Metody ] [ Właściwości ] [ Array() ]

Array.prototype.forEach()

forEach(callbackFn)
forEach(callbackFn, thisArg)

[_] [A] [B] [C] [D] [E] [F] [G] [H] [I] [J] [K] [L] [M] [N] [O] [P] [Q] [R] [S] [T] [U] [V] [W] [X] [Y] [Z]

 

Przykłady:

const tablica = ['Styczeń', 'Luty', 'Marzec'];
tablica.forEach((element) => console.log(element));
// "Styczeń"
// "Luty"
// "Marzec"

  

const tablica = [1, 2, , 4];
let i = 0;

tablica.forEach((element) => {
 console.log({ element });
 i++;
});

console.log({ i });

// Object { element: 1 }
// Object { element: 2 }
// Object { element: 4 }
// Object { i: 3 }

 

const tablica = ["A", "B", "C", "D", "E"];
const nowaTablica = [];
for (let i = 0; i < tablica.length; i++) {
 nowaTablica.push(tablica[i]);
}
tablica.forEach((item) => {
 nowaTablica.push(item);
});
console.log(nowaTablica);
// Array ["A", "B", "C", "D", "E", "A", "B", "C", "D", "E"]

 

const zadanie = (element, index , array) => {
 console.log(`znak[${index}] = ${element}`);
 console.log(`tablica[${index}] = t[${array}]`);
};
[1, 2, , 4].forEach(zadanie);
// "znak[0] = 1"
// "tablica[0] = t[1,2,,4]"
// "znak[1] = 2"
// "tablica[1] = t[1,2,,4]"
// "znak[3] = 4"
// "tablica[3] = t[1,2,,4]"

 

class licznik {
 constructor() {
 this.suma = 0;
 this.ilosc = 0;
 }
 zadanie(tablica) {
 tablica.forEach(function licznik(wartosci) {
 this.suma += wartosci;
 ++this.ilosc;
 }, this);
 }
}
const obj = new licznik();
obj.zadanie([1, 2, 3, 4]);
console.log(obj.ilosc); // 4
console.log(obj.suma); // 10
// przykład aktualizuje właściwości obiektu na podstawie każdego 
// wpisu w tablicy. Ponieważ drugi parametr this jest dostarczany 
// do forEach(), jest on przekazywany przy callback każdym wywołaniu. 
// Wywołanie zwrotne używa go jako swojej this wartości. Jeśli przekazując 
// funkcję wywołania zwrotnego użyto wyrażenia funkcji strzałkowej, 
// drugi parametr można pominąć, ponieważ wszystkie 
// funkcje strzałkowe leksykalnie wiążą this wartość.

 

// kopiowanie obiektu z forEach
const kopiowanie = (ob) => {
 const kopia = Object.create(Object.getPrototypeOf(ob));
 const nazwyObiektow = Object.getOwnPropertyNames(ob);
 nazwyObiektow.forEach((nazwa) => {
 const wlasciwosc = Object.getOwnPropertyDescriptor(ob, nazwa);
 Object.defineProperty(kopia, nazwa, wlasciwosc);
 });
 return kopia;
};

const obiektA = { a: 1, b: 2 , c: 3 };
const obiektB = kopiowanie(obiektA);
console.log(obiektB);

 

const litery = ["A", "B", "C", "D"];
litery.forEach((znak) => {
 console.log(znak);
 if (znak === "C") {
 litery.shift(); // usunie z tablicy
 litery.shift(); // usunie z tablicy
 }
}); 
// "A"
// "B"
// "C"
console.log(litery); // ['B', 'C', 'D']

 

const zadanie = (arr) => {
 const wynik = [];
 arr.forEach((wartosc) => {
 if (Array.isArray(wartosc)) {
 wynik.push(...zadanie(wartosc));
 } else {
 wynik.push(wartosc);
 }
 });
 return wynik;
};
const tablica = [1, 2, 3, [4, 5, [6, 7], 8, 9, 10]];
console.log(tablica); // Array [1, 2, 3, Array [4, 5, Array [6, 7], 8, 9, 10]]
console.log(zadanie(tablica)); // [1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10]
// możesz użyć metody Array.prototype.flat() do spłaszczania

 

const tablica = {
 length: 3,
 0: 1,
 1: 2,
 2: 3,
 3: 4, 
 4: 5, 
};
Array.prototype.forEach.call(tablica, (x) => console.log(x));
// 1
// 2
// 3

 

Opis:
Metoda Array.forEach() instancji Array wykonuje podaną funkcję raz dla każdego elementu tablicy. Parametr pierwszy funkcja do wykonania dla każdego elementu tablicy. Wartość zwracana jest odrzucana. Funkcja wywoływana jest z następującymi argumentami: Pierwszy argument bieżący element przetwarzany w tablicy. Drugi argument indeks bieżącego elementu przetwarzanego w tablicy. Trzeci argument tablica forEach() została wywołana. Drugi parametr opcjonalny wartość, która ma być używana this podczas wykonywania pierwszym parametrze. Wartość zwracana brak, undefined. Metoda forEach() jest metodą iteracyjną. Wywołuje podaną funkcję raz dla każdego elementu tablicy w kolejności rosnącej. W przeciwieństwie do map(), forEach() zawsze zwraca undefined i nie można go łączyć w łańcuch. Typowym przypadkiem użycia jest wykonanie efektów ubocznych na końcu łańcucha. Parametr pierwszy jest wywoływana tylko dla indeksów tablicy, które mają przypisane wartości. Nie jest wywoływana dla pustych miejsc w rzadkich tablicach. forEach() nie mutuje tablicy, na której jest wywoływany, ale podaną funkcję. Należy jednak pamiętać, że długość tablicy jest zapisywana przed pierwszym wywołaniem pierwszego parametru. Dlatego: pierwszy parametr nie odwiedzi żadnych elementów dodanych poza początkową długość tablicy w momencie forEach() rozpoczęcia wywołania. Zmiany w już odwiedzonych indeksach nie powodują ponownego wywołania ich. Jeśli istniejący, jeszcze nieodwiedzony element tablicy zostanie zmieniony przez pierwszy parametr, jego wartość przekazana do pierwszego parametru będzie wartością obowiązującą w momencie odwiedzenia tego elementu. Usunięte elementy nie są odwiedzane. Ostrzeżenie: Jednoczesne modyfikacje opisane powyżej często prowadzą do powstania kodu trudnego do zrozumienia i generalnie należy ich unikać z wyjątkiem szczególnych przypadków. Metoda forEach() jest ogólna. Oczekuje tylko, że this wartość będzie miała length właściwość i właściwości z kluczem całkowitym. Nie ma innego sposobu na zatrzymanie lub przerwanie pętli forEach() niż zgłoszenie wyjątku. Jeśli potrzebujesz takiego zachowania, forEach()metoda jest niewłaściwym narzędziem. Wcześniejsze zakończenie można osiągnąć za pomocą instrukcji pętli, takich jak for, for...of i for...in. Metody tablicowe, takie jak every(), some(), find(), a findIndex() także natychmiastowo zatrzymują iterację, gdy dalsza iteracja nie jest konieczna. forEach() oczekuje funkcji synchronicznej, nie czeka na obietnice. Upewnij się, że jesteś świadomy konsekwencji używania obietnic lub funkcji asynchronicznych jako forEach wywołań zwrotnych.

Linki:
map()
for
for...of
for...in
every()
some()
find()